Σε λίγες μέρες, ενώ ακόμη θα μένουμε σπίτι, καλό θα ήταν να μην ξεχάσουμε την ώρα της γης, το ετήσιο κάλεσμα της WWF για να κατεβάσουμε τους διακόπτες, συνεισφέροντας στην παγκόσμια προσπάθεια ευαισθητοποίησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Ίσως είναι μια μοναδική ευκαιρία για να αναδειχθεί ότι κλιματική αλλαγή όπως και η τρέχουσα πανδημία είναι μια παγκόσμια κρίση … ένας ακόμη «αόρατος εχθρός» ο οποίος απειλεί τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Τις μέρες αυτές βλέπουμε να λαμβάνονται πρωτοφανή μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας: σχολεία και επιχειρήσεις κλείνουν, μετακινήσεις και συναθροίσεις απαγορεύονται, τρόποι εργασίας επαναπροσδιορίζονται. Αν βγάλουμε από τη μέση το θόρυβο όλων των επιμέρους λεπτομερειών, τι επιβεβαιώνεται; το οικονομικό κόστος ΔΕΝ είναι εμπόδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ο κοροναϊός μας απέδειξε, μέσα σε λίγες μόνο μέρες, ότι μπορούν να γίνουν δραματικές αλλαγές και οικονομικές θυσίες για να σωθούν ζωές.
Και εύλογα αναρωτιόμαστε: Γιατί οι κυβερνήσεις δεν έχουν κάνει περισσότερα για να προστατεύσουν τους πολίτες τους από τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος; Όταν μάλιστα γνωρίζουν, από πλήθος μελετών που έχουν εκπονήσει αξιόπιστοι επιστήμονες ανά τον κόσμο, ότι οι θάνατοι από την ατμοσφαιρική ρύπανση, τις ξηρασίες και τις πλημμύρες (φαινόμενα που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή) είναι πολλαπλάσιοι αυτών του κορωναϊού.
Η απάντηση είναι προφανής και απλή: Ο αντίκτυπος του ιού είναι ξαφνικός και δραματικός ενώ ο αντίκτυπος της κλιματικής κρίσης είναι αργός και σταθερός αν και όχι λιγότερο θανατηφόρος.
Ο διαφορετικός τρόπος αντιμετώπισης του κορωναϊού στις επιμέρους χώρες μας δείχνει το δρόμο και για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Ο τρόπος αυτός είναι μόνο ένας: ενεργούμε γρήγορα προτού να είναι αργά. Οι χώρες πρέπει να δράσουν τάχιστα για να μετριάσουν τα μελλοντικά χειρότερα σενάρια κλιματικών αλλαγών, αντί να περιμένουν την καταστροφή να κορυφωθεί πριν ενεργήσουν. Πριν λοιπόν η κλιματική κρίση διαταράξει για μια ακόμη φορά σοβαρά τις οικονομίες, πριν θέσει σε κίνδυνο την επισιτιστική μας ασφάλεια, πριν ασκήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στις υπηρεσίες υγείας, ας ξεκινήσουμε όλοι (κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, άτομα) να μειώνουμε τις εκπομπές, να αξιοποιούμε πράσινες τεχνολογίες και να χαράξουμε αποτελεσματικές πολιτικές για το κλίμα. Πολιτικές που θα έχουν το κλίμα ως αφετηρία και όχι ως αντίκτυπο.
Ας μη γελιόμαστε… μετά από μερικούς μήνες δεν είναι καθόλου απίθανο να ακούσουμε ότι το 2020 ήταν ένα έτος κατά το οποίο μειώθηκαν σημαντικά οι εκπομπές αερίων που συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή. Μια μείωση που προφανώς θα είναι αποτέλεσμα των πολιτικών για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ήδη, σύμφωνα με την Υπηρεσία Ελέγχου της Ατμόσφαιρας του Copernicus.3 τα επίπεδα ατμοσφαιρικών ρύπων στην Κίνα μειώθηκαν κατά 20-30% περίπου το Φεβρουάριο λόγω των περιορισμών στη βιομηχανία και την κυκλοφορία. Το ίδιο και στην Ιταλία όπου σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος υπάρχει σημαντική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του αζώτου.
Το βαθύ αίσθημα ευθύνης που έχει πλημμυρίσει τους πάντες τις τελευταίες ημέρες ας ελπίσουμε ότι θα διατηρηθεί και μετά την αντιμετώπιση της πανδημίας. Μπορεί να έχουμε σήμερα την υποχρέωση να προστατεύσουμε σήμερα τις ευπαθείς ομάδες αλλά πολύ μεγαλύτερη υποχρέωση έχουμε να εξασφαλίσουμε ένα ικανοποιητικό αύριο και για τα παιδιά μας.
Για το λόγο αυτό ας μην ξεχάσουμε στις 28 Μαρτίου στις 20:30 να κατεβάσουμε έστω και συμβολικά για λίγο τους διακόπτες.
Δρ. Νίκος Διαμαντίδης
Γενικός Διευθυντής της Simbiosis η οποία παρέχει υπηρεσίες και αναπτύσσει συστήματα υποστήριξης επιχειρησιακών αποφάσεων για επιχειρήσεις και οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στον αγροδιατροφικό τομέα. Διαθέτει πολύχρονη εμπειρία σε θέματα project management, κλαδικών/τομεακών αναλύσεων και οργάνωσης συστημάτων πληροφόρησης που καλύπτουν ευρύ φάσμα επιχειρήσεων του αγροδιατροφικού τομέα.
